Rodzaje barwników na tekstyliach są trudne do zidentyfikowania gołym okiem i należy je dokładnie określić metodami chemicznymi.Nasze obecne ogólne podejście polega na poleganiu na rodzajach barwników dostarczonych przez fabrykę lub wnioskodawcę inspekcji, a także na doświadczeniu inspektorów i ich wiedzy na temat fabryki produkcyjnej.osądzać.Jeśli nie zidentyfikujemy wcześniej rodzaju barwnika, jest bardzo prawdopodobne, że produkty niekwalifikowane zostaną uznane za produkty kwalifikowane, co niewątpliwie będzie miało duże wady.Istnieje wiele chemicznych metod identyfikacji barwników, a ogólne procedury są skomplikowane, czasochłonne i pracochłonne.Dlatego w artykule przedstawiono prostą metodę identyfikacji rodzajów barwników znajdujących się na włóknach celulozowych w tekstyliach drukowanych i barwionych.
zasada
Określ zasady prostych metod identyfikacji
Zgodnie z zasadą barwienia barwników tekstylnych, ogólnie stosowane rodzaje barwników do typowych składników tkanin są następujące:
Barwnik włókno-kationowy akrylowy
Barwniki kwasowe do włókien nylonowych i białkowych
Barwniki dyspersyjne poliestrowe i inne włókna chemiczne
Włókna celulozowe - bezpośrednie, wulkanizowane, reaktywne, kadziowe, naftolowe, powłoki i barwniki ftalocyjaninowe
W przypadku tekstyliów mieszanych lub przeplatanych rodzaje barwników stosuje się w zależności od ich składników.Na przykład w przypadku mieszanek poliestru i bawełny składnik poliestrowy jest wytwarzany przy użyciu barwników dyspersyjnych, podczas gdy składnik bawełniany jest wytwarzany przy użyciu odpowiednich typów barwników wymienionych powyżej, takich jak mieszanki dyspersyjne/bawełniane.Aktywność, proces dyspersji/redukcji itp. W tym tkaniny i dodatki odzieżowe, takie jak liny i taśmy.
metoda
1. Pobieranie próbek i wstępne przetwarzanie
Kluczowymi etapami identyfikacji rodzaju barwnika na włóknach celulozowych jest pobranie próbki i wstępna obróbka próbki.Podczas pobierania próbki należy pobrać części tego samego barwnika.Jeśli próbka zawiera kilka tonów, należy pobrać każdy kolor.Jeżeli wymagana jest identyfikacja włókna, należy potwierdzić typ włókna zgodnie z normą FZ/TO1057.Jeśli na próbce znajdują się zanieczyszczenia, tłuszcz i zawiesina, które mogą mieć wpływ na przebieg eksperymentu, należy ją poddać działaniu detergentu w gorącej wodzie o temperaturze 60–70°C przez 15 minut, umyć i wysuszyć.Jeżeli wiadomo, że próbka jest wykończona żywicą, należy zastosować poniższe metody.
1) Traktuj żywicę kwasu moczowego 1% kwasem solnym w temperaturze 70-80°C przez 15 minut, umyj i wysusz.
2) W przypadku żywicy akrylowej próbkę można ogrzewać pod chłodnicą zwrotną 50-100 razy przez 2-3 godziny, następnie umyć i wysuszyć.
3) Żywicę silikonową można poddać działaniu 5 g/l mydła i 5 g/l węglanu sodu 90 cI przez 15 minut, umyć i wysuszyć.
2. Metoda identyfikacji barwników bezpośrednich
Zagotować próbkę z 5 do 10 ml wodnego roztworu zawierającego 1 ml stężonej wody amoniakalnej, aby całkowicie wyekstrahować barwnik.
Wyjmij wyekstrahowaną próbkę, do roztworu ekstrakcyjnego włóż 10-30 mg białej bawełnianej szmatki i 5-50 mg chlorku sodu, gotuj przez 40-80 sekund, pozostaw do ostygnięcia, a następnie przemyj wodą.Jeśli białą tkaninę bawełnianą zafarbuje się na kolor prawie taki sam jak próbka, można stwierdzić, że barwnik zastosowany do barwienia próbki jest barwnikiem bezpośrednim.
3. Jak rozpoznać barwniki siarkowe
Umieść 100-300 mg próbki w 35 ml probówce, dodaj 2-3 ml wody, 1-2 ml 10% roztworu węglanu sodu i 200-400 mg siarczku sodu, podgrzej i gotuj przez 1-2 minuty, wyjmij 25-50 mg białej bawełnianej szmatki i 10-20 mg próbki chlorku sodu w probówce.Gotuj przez 1-2 minuty.Wyjmij go i połóż na bibule filtracyjnej, aby umożliwić ponowne utlenienie.Jeżeli uzyskana barwa światła jest podobna do pierwotnej barwy i różni się jedynie odcieniem, można ją uznać za barwnik kadziowy lub siarczkowy.
4. Jak rozpoznać barwniki kadziowe
Próbkę o masie 100-300 mg umieścić w probówce o pojemności 35 ml, dodać 2-3 ml wody i 0,5-1 ml 10% roztworu wodorotlenku sodu, podgrzać i zagotować, następnie dodać 10-20 mg proszku ubezpieczeniowego, gotować 0,5-1 min, wyjąć próbkę i umieścić rozpuścić w 25-10% roztworze wodorotlenku sodu.50 mg białej bawełnianej szmatki i 0-20 mg chlorku sodu, gotować dalej przez 40-80 sekund, następnie ostudzić do temperatury pokojowej.Wyjmij bawełnianą szmatkę i połóż ją na bibule filtracyjnej w celu utlenienia.Jeśli kolor po utlenieniu jest zbliżony do koloru pierwotnego, świadczy to o obecności barwnika kadziowego.
5. Jak rozpoznać barwnik naftolowy
Próbkę gotować w 100-krotności 1% roztworu kwasu solnego przez 3 minuty.Po całkowitym umyciu wodą gotować z 5-10 ml 1% wody amoniakalnej przez 2 minuty.Jeśli barwnika nie można wyekstrahować lub ilość ekstrakcji jest bardzo mała, należy go potraktować wodorotlenkiem sodu i ditioninem sodu.Po odbarwieniu lub odbarwieniu nie można przywrócić pierwotnego koloru nawet w przypadku utlenienia się na powietrzu, a także nie można potwierdzić obecności metalu.W tym momencie można wykonać następujące 2 badania.Jeżeli barwnik można wyekstrahować w 1) teście oraz w 2) w teście, jeżeli biała tkanina bawełniana jest zabarwiona na żółto i emituje światło fluorescencyjne, to można stwierdzić, że barwnikiem zastosowanym w próbce jest barwnik naftolowy.
1) Włóż próbkę do probówki, dodaj 5 ml pirydyny i zagotuj, aby sprawdzić, czy barwnik został wyekstrahowany.
2) Próbkę umieścić w probówce, dodać 2 mL 10% roztworu wodorotlenku sodu i 5 mL etanolu, po zagotowaniu dodać 5 mL wody i ditionianu sodu, zagotować do zredukowania.Po ostygnięciu przesączyć, do przesączu włożyć białą bawełnianą szmatkę i 20-30 mg chlorku sodu, gotować 1-2 minuty, pozostawić do ostygnięcia, wyjąć bawełnianą ściereczkę i obserwować, czy bawełniana szmatka fluoryzuje pod wpływem światła ultrafioletowego.
6. Jak rozpoznać barwniki reaktywne
Cechą barwników reaktywnych jest to, że mają stosunkowo trwałe wiązania chemiczne z włóknami i są trudne do rozpuszczenia w wodzie i rozpuszczalnikach.Obecnie nie ma szczególnie jasnej metody testowania.Najpierw można przeprowadzić test barwienia, stosując do zabarwienia próbki wodny roztwór dimetylometyloaminy i 100% dimetyloformamidu w stosunku 1:1.Barwnik, który nie barwi, jest barwnikiem reaktywnym.W przypadku akcesoriów odzieżowych, takich jak paski bawełniane, najczęściej stosuje się przyjazne dla środowiska barwniki reaktywne.
7. Jak rozpoznać farbę
Powłoki, zwane również pigmentami, nie mają powinowactwa z włóknami i muszą być mocowane na włóknach za pomocą kleju (zwykle kleju żywicznego).Do kontroli można zastosować mikroskopię.Najpierw usuń wszelkie środki wykańczające skrobiowe lub żywiczne, które mogą znajdować się na próbce, aby nie zakłócały identyfikacji barwnika.Dodać 1 kroplę salicylanu etylu do włókna poddanego powyższej obróbce, przykryć szkiełkiem nakrywkowym i obserwować pod mikroskopem.Jeśli powierzchnia włókna wygląda na ziarnistą, można ją rozpoznać jako pigment związany żywicą (farbę).
8. Jak rozpoznać barwniki ftalocyjaninowe
Po kropli na próbkę stężonego kwasu azotowego jasnozielonym barwnikiem jest ftalocyjanina.Ponadto, jeśli próbka spali się w płomieniu i zmieni kolor na wyraźnie zielony, można również wykazać, że jest to barwnik ftalocyjaninowy.
podsumowując
Powyższa metoda szybkiej identyfikacji służy głównie do szybkiej identyfikacji rodzajów barwników na włóknach celulozowych.Poprzez powyższe kroki identyfikacji:
Po pierwsze, może uniknąć ślepoty spowodowanej poleganiem wyłącznie na rodzaju barwnika dostarczonego przez wnioskodawcę i zapewnić trafność wyroku kontroli;
Po drugie, dzięki tej prostej metodzie ukierunkowanej weryfikacji można ograniczyć wiele niepotrzebnych procedur testów identyfikacyjnych.
Czas publikacji: 29 listopada 2023 r